neck
i., f. boyun; boyun gibi şey; iki kara parçasını birleştiren dil, kıstak; boğaz; müz. keman sapı; elbise yakası; f., A.B.D., (argo) sevişirken kucaklaşıp öpüşmek. neck and neck yarışta at başı beraber. break ones neck boynu kırılmak; azami gayreti sarfetmek. fall on one's neck birinin boynuna sarılmak. get it in the neck ağır darbe yemek. risk one's neck hayatını tehlikeye koymak. stiff neck tutulmuş boyun. wry neck eğri boyun.

neckband
i. elbisede dik yaka.

neckerchief
i. boyun atkısı.

necking
i. A.B.D., (argo) sevişirken kucaklaşıp öpüşme.

necklace
i. gerdanlık, kolye.

necktie
i. kravat, boyunbağı.

neckwear
i. boyuna takılan şeyler.