deice
(f). buz tutmasına engel olmak, buzlarını temizlemek, eritmek. deicer (i). buz eritici tertibat, buz çözücü.

deictic
(s). işaret eden, gösteren; (man). aracısız ispat eden.

deification
(i). ilah derecesine çıkarma, tanrılaştırma, yüceltme.

deify
(f). tanrılaştırmak, ilah derecesine çıkarmak; Allah gibi tapmak.

deign
(f). tenezzül etmek, inayet etmek, Iütfetmek.

deigratia
(Lat). Allahın inayeti ile ; (kıs). D.G.

deism
(i). vahyi inkar etmekle beraber Allahın varlığına inanma, deizm; bu itikadın mezhebi felsefesi; dinitabii deist (i). bu itikadı kabul eden kimse. deistic (s). bu itikada ait.

deity
(i). tanrı, ilah, mabut; ilahi varlık. the Deity Allah, Cenabı Hak, Ulu Tanrı.