ablation
(i).(tlb). bedenden (ur, uzuv) alma; (jeol). (taşların) zamanla aşınması; uzay sürtünme ısısının zarar vermeden dağıtılması.

ablative
(i), (s). Latince isimlerde ablatif, ismin -(den) hali; (s) -den halinde olan.

ablaut
(i). gram mana değişikliği ile sesli harfin değişmesi.

ablaze
(s).(z). alevli; hararetli, şevkli; (z) alev alev, hararetle.