radical
s., i. köke veya asla ait, temel; kökten, temelden, esaslı, köklü; bot. kökten çıkan, tabandan çıkan; mat. bir sayı veya niceliğin köküne ait, köksel; Radikal Partiye ait; i. kök, asıl; gram türetilmiş olmayan kelime, kök; Radikal Partiden bir kimse; kim. basit cisim, temel madde; mat. kök, kök işareti. radically z. kökünden, temelinden. radicalness i. aşırılık, ifrat, radikallik.

radicalism
i. köktencilik, radikalizm; radikallerin ilkeleri.