orator
i. hatip, nutuk çeken kimse; belagatle söz söyleyen kimse; huk. davacı.

oratorical
s. hatipliğe ait, hitabet ile ilgili; hatibe yakışır, belâgatli. oratorically z. hatiplikle ilgili olarak.

oratorio
i., müz. oratoryo.

oratory
i. hatiplik, hitabet; belagat. oratorical s. belâgatli. oratorically z. belagatle.

oratory
i. ufak mabet, özel tapınak.