penitent
s., i. pişman, tövbekar, nedamet getiren; i. pişman olan kimse, tövbekar kimse; kil. papaz tarafından kararlaştırılan cezayı çeken kimse. penitence i. nedamet, pişmanlık. penitently z. pişmanlıkla.

penitential
s. pişmanlıkla ilgili, nedamete ait.

penitentiary
i., s. hapishane, cezaevi; s. pişmanlığa ait; ağır suçla ilgili.