peculiar
s., i. mahsus, hususi; acayip, garip, tuhaf, alışılmamış; i. acayip insan, garip huy ve davranışlan olan kişi. peculiarness i. acayiplik, tuhaflık.

peculiarity
i. hususiyet, özellik; acayiplik.

peculiarly
z. özel olarak, bilhassa; alışılmışın dışında.