self
i. (çoğ. -selves) s. kişi, öz, zat, şahıs; kendi, nefis, şahsi menfaat; özellik, hususiyet, şahsiyet; s. zati, şahsi; aynı.

self-
(önek) kendi, kendinden, kendini; öz, özün; otomatik.

selfabuse
i. kendini aşağılama; suiistimal; istimna.

selfacting
s. kendi kendine işleyen, otomatik.

selfaddressed
s. gönderenin adına.

selfappointed
s. kendi kendini tayin etmiş; kâhyalık eden.

selfassertive
s. kendi fikrinde ısrar eden, kendini empoze eden, kendini zorla kabul ettiren.

selfassured
s. kendine güvenen.

selfcentered , (ing) centred
s. hep kendini düşünen, benci, benlikçi.

selfcommand
i. kendine hâkim olma.

selfconceit
i. kendini beğenmişlik.

selfconfidence
i. kendine güven.

selfconscious
s. utangaç, sıkılgan; kendi halini çok düşünen.

selfcontained
s. düşüncelerini başkasına söylemeyen, ağzı sıkı; kendine hakim olan; kendi kendine yeten; gerekli kısımları kapsayan.

selfcontradiction
i. kendisiyle çatışma.

selfcontrol
i. kendine hâkim olma.

selfdefense (ıng.) -defence
huk. nefis müdafaası, meşru müdafaa.

selfdenial
i. feragat kendini tutma.

selfdetermination
i. elindelik, hür irade; kamunun kendi geleceğini saptaması.

selfdistrust
i. kendine güvensizlik.

selfeducated
s. kendi kendini yetiştirmiş.

selfeffacement
i. kendini geri planda tutma.

selfemployed
s. serbest çalışan.

selfesteem
i. öz saygısı, izzetinefis, onur, haysiyet; hodpesentlik, kendini beğenme, gurur.

selfevident
s. aşikâr, açık, belli, ortada olan, meydanda olan.

selfexamination
i. kendi kendini inceleme.

selfexistence
i. özdenlik.

selfgovernment
i. özerklik muhtariyet.

selfhelp
i. kendi kendine yetme, başkasına muhtaç olmadan kendi başına yapabilme.

selfhood
i. kişilik, şahsiyet.

selfidentity
i. kendine benzeme; kendini tanıma.

selfimportance
i. kendine fazla önem verme, kendini fazla yüksek görme.

selfinduction
i., fiz. özindükleme.

selfindulgence
i. kendi isteklerine düşkünlük.

selfinterest
i. kişisel çıkar, hodbinlik, bencillik.

selfish
s. egoist, bencil. hodbin selfishly z. bencilce egoistçe. selfishness i. egoistlik, bencillik, hodkamlık.

selfknowledge
i. kendini tanıma.

selfless
s. özgecil, özgeci, diğerkâm.

selfloading
s. yarı otomatik (tabanca).

selflove
i. kendini beğenme; kendi çıkarını düşünme.

selfmade
s. kendini yetiştirmiş, kendi kendine adam olmuş.

selfmastery
i. kendini tutma, kendine hâkim olma.

selfpity
i. kendini zavallı hissetme, kendi kendine aclma.

selfportrait
i. bir ressamın çizdiği kendi portresi.

selfpossession
i. vakar, kendine hâkim olma.

selfpreservation
i. nefsini koruma.

selfregard
i. kendini önemseme, öz saygısı.

selfreliance
i. kendine güven.

selfrenunciation
i. feragat, kendini feda etme.

selfreproach
i. kendi kendini kınama veya cezalandırma.

selfrespect
i. öz saygısı, nefsine hürmet, izzetinefis.

selfrighteous
s. kendini üstün gören.

selfrising
s. kendi kabaran.

selfrule
i. özerklik, otonomi.

selfsacrifice
i. fedakarlık.

selfsame
s. tıpkı, aynı.

selfsatisfied
s. kendi halinden memnun.

selfseeking
s. yalnız kendi çıkarını gözeten.

selfservice
s. selfservis.

selfstarter
i., oto marş.

selfstyled
s. kendi kendini nitelendiren.

selfsufficient
s. kendine güvenen; kendi kendine yeten, başkasına muhtaç olmayan.

selfsupport
i. kendini geçindirme.

selfsustaining
s. kendi kendini geçindiren.

selftaught
s. kendi kendini eğitmiş.

selfwill
i. inatçılık, benlikçilik.

selfwinding
s. otomatik olarak kurulan (saat).