rein
i., f., eks. çoğ. dizgin, yular; idare vasıtaları; f. dizgin ile idare etmek, dizginini çekmek; idare etmek. rein in, rein up dizginini çekip durdurmak. give rein to dizginini salıvermek, başıboş bırakmak. reinless s. dizginsiz, başıboş.

reincarnate
f. tekrar bedenli olmak, yeni bedene girmek; yeni bedene sokmak (ruh).

reincarnation
i. ruhun bir bedenden diğerine geçmesi, ruh sıçraması.

reindeer
i., tek., çoğ. ren (geyik), kuzey geyiği, zool. Rangifer tarandus. reindeer moss renlikeni, bot. Cladonia rangiferina.

reinforce , reenforce
f., i. yeni kuvvet vermek, takviye etmek, imdat götürmek; fazla asker veya kuvvet göndererek takviye etmek; i. kuvvetlendirici şey. rein- forcement i. takviye; takviye için gönderilen asker. reinforced concrete betonarme.

reins
i., çoğ., (eski) böbrekler, böğürler, bel.

reinstate
f. eski mevkiine veya haline iade etmek. reinstatement i. eski mevkiine dönme.

reinsure
f. reasürans etmek; tekrar sigorta etmek. reinsurance i. reasürans.

reinvest
f. (parayı, geliri) yeniden yatırmak.