stub
i., f. (-bed, -bing) kesilmiş ağaç gövdesi, kütük; mum dibi; sigara izmariti; kurşun kalemin kullanıldıktan sonra kalan parçası; A.B.D. dip koçanı; küt uçlu şey; f. kökünden sökmek; kökünü çıkarmak; (ayağı) taşa çarpmak. stubby s. güdük; küt; kısa ve sert kıllı; kısa ve kalın; tıknaz, bodur; ağaç kütükleri çok.

stubbed
s. dip parçası olarak kalmış; köke benzer; kütükleri çok; kısa ve küt.

stubble
i. ekin dibi, anız; anızlık; uzamış tıraş. stubbly s. tıraşsız sakal gibi.

stubborn
s. inatçı, direngen, serkeş, dik başlı; sebatkâr, azimli; sert, çetin, müşkül. stubbornly z. inatla, ayak direyerek. stubbornness i. inatçılık.