defect
(i)., (f). kusur, noksan, eksiklik; (f). terketmek; karşı tarafa iltica etmek.

defection
(f). bulunduğu veya mensup olduğu zümre, parti, taraf v.b.'nden çekilme, terketme.

defective
(s). kusurlu, sakat, eksik, noksan; (gram). bazı çekim şekilleri kullanılmayan. defectively (z). kusurlu olarak, noksan olarak. defectiveness (i). kusurluluk, noksanlık.

defector
(i). karşı tarafa kaçan kimse. defence (ing)., (bak). defense.