beck
(i)., (f). başla yapılan işaret; (f). birisini işaretle çağırmak. at one's beck and call birisinin emrinde, daima karşısındakinin arzusunu yerine getirmeye hazır.

becket
(i)., den. küçük ip halkası, ilmek, ilik, sancak veya iskota bağı.

beckon
(f). baş veya el işareti ile çağırmak.