conjunct
(s). birleşmiş, bitişik, ortak, müşterek.

conjunction
(i). birleşme; aynı zamanda vaki olma, rastlantı, tesadüf; (gram). bağlaç; (astr). konjonksiyon. in conjunction with ile bir arada, birlikte.

conjunctiva
(i)., (anat). konjonktiv, göz küresini göz kapaklarıyla birleştiren ince zar.

conjunctive
(s)., (i). bitiştiren, birleştiren; birleşik; (i)., (gram). bağlaç, atıf edatı.

conjunctivitis
(i)., (tıb). konjonktivit, konjonktiv iltihabı.

conjuncture
(i). çeşitli olay veya işlerin bir araya gelmesi; kritik durum, buhran, kriz.