confirm
(f). teyit etmek, kuvvetlendirmek, sağlama bağlamak, tespit etmek, saptamak; geçerli bir hale koymak. confirmed bachelor müzmin bekâr.

confirmable
(s). teyit olunur, tasdik olunur.

confirmation
(i). tasdik, teyit, belgeleme, doğrulama; ispat; kilise üyesi olma merasimi.

confirmative, confirmatory
(s). tasdik anlamında teyit edici (söz, vesika, delil).