conduct
(f). davranmak; idare etmek, yürütmek; orkestra idare etmek; refakat etmek, yol göstermek, önderlik etmek; (fiz). nakletmek, geçirmek, iletmek. conduct oneself davranmak.

conduct
(i). davranış, tavır, hareket; idare. safe-conduct (i). yolculukta emniyet vesikası.

conductance
(i)., (elek). iletkenlik, nakil kabiliyeti, isal.

conduction
(i). taşıma, nakletme, isal.

conductive
(s). iletici, geçirici, iletken, geçirgen, isal edici.

conductor
(i). kılavuz, önder, lider, şef; (A.B.D). kondoktör, biletçi; orkestra veya koro şefi; müdür, idareci; iletken madde, geçirgen şey. conductor ducts (bot). iletken damarlar. non-conductor (i). iletici olmayan madde, yalıtkan madde.