colon
(i). iki nokta üst üste (:); (tıb). kolon.

colonel
(i). albay Iieutenant colonel yarbay. colonelcy, colonelship (i). albaylık.

colonial
(s)., (i). koloniye ait, sömürge ile ilgili (kimse);(bot)., (zool). koloni halinde yaşayan.

colonialism
(i). kolonicilik, sömürgecilik.

colonic
(s)., (tıb). kolona ait, kolik.

colonist
(i). sömürgede oturan kimse; koloni kurucularından biri.

colonize
(ing). (f). sömürge kurmak; grup halinde toplanıp yerleşmek; koloni meydana getirmek; sömürgede yerleşmek. coloniza'tion (i). sömürge kurma.

colonnade
(i). genellikle üstü kapalı sütunlar sırası, sıra sütunlar.

colony
(i). bir başka memlekette yerleşip ana vatana bağlı bir sömürge kurmak için harekete geçen grup; böyle bir grubun yerleştiği bölge; sömürge, müstemleke, koloni; yabancı bir üIkede yaşayan aynı milletdenen insanlar topluluğu; (zool). koloni.